Zewnętrznie medium graficzne bywa podobne do malarskiego, ale struktura procesu twórczego jest zupełnie inna. W malarstwie gest działa bezpośrednio – ręka prowadzi pędzel, ślad powstaje natychmiast, w odpowiedzi na impuls. W grafice kluczowy jest etap pośredni: matryca. Matrycowanie, ten proces tworzenia obrazu przez medium pośrednie, zmusza do myślenia z wyprzedzeniem. Twórca nie widzi efektu od razu, musi zaufać procesowi, odczytać go niejako wstecznie. Matryca nie jest biernym nośnikiem, ma swoją fakturę, swoją pamięć, stawia opór. Kiedy rytujemy suchą igłą, nanosimy akwatintę, budujemy relief kolagrafii – wszystko to jest pracą z materią, która odpowiada na nasze gesty inaczej niż płótno. To wprowadza element refleksyjności, a czasem także niepewności, która może być twórcza. Techniki takie jak monotypia czy kolagrafia niosą w sobie potencjał przypadkowości i zaskoczenia. Przez to uczą pokory wobec materiału i procesu. Dlatego matrycowanie to nie tylko etap techniczny, to moment kluczowy dla formowania się obrazu. To, jak artysta myśli o matrycy, przekłada się bezpośrednio na język jego grafiki.